Thuis in het bejaardentehuis!

Hallo liebe leute,

Hoe is het nog in de lage landen, denk dat de stemming er wel goed in zit na 2 toch wel legendarische overwinningen op het EK? Met mij gaat iig alles weer normaal, moet zeggen dat dat de afgelopen weken wel anders is geweest.. Iets meer dan een week geleden zijn we weer terug verhuist van Port Shepstone naar Pietermaritzburg, om weer op kantoor aan de slag te gaan. We wouden namelijk graag terug want er viel voor ons namelijk weinig meer te beleven aan de kust. Het strand blijft natuurlijk mooi maar voor de rest was alles al gedaan...;) Hieronder het verhaal van de activiteiten de afgelopen weken.

Et tweede weekend in Oslo Beach was et echt mooi weer en we zijn na een tip van Francis een balletje gaan slaan bij de driving range-golfbaan in Margate. Je kon daar net zoveel balletjes kopen als jezelf wou en gewoon lukraak wat wegslaan. Een mooie oefengelegenheid voor ons dus, want we hadden dit nog nooit eerder gedaan. Daarom ook niet zo raar dat we aardig vaak wat anders hebben geraakt dan de bal. Tom bereikte zelfs met z’n golfstik onverwacht een afstand van 20 meter, door met een mooie slingerworp bijna de ballenverkooptent te raken. Al met al zeer geslaagd, en ‘s avonds zijn we nog naar de Wild Coast Sun geweest. Een supergroot entertainment-center met casino en alles derin en licht gewoon pal naast de oceaan. Dit was toch wel beter als uitgaan, want wat dat betreft kan de South Coast toch wel als ‘dood’ worden beschouwd.

De week daarna was ik de hele week slecht te pas, dakzeert en ook niet te weinig. Op vrijdag maar besloten om naar de dokter te gaan. Ik ben eerst op aanraden van Francis naar Uvongo gegaan maar die dokter bleek met vakantie. Daarom had ik de zaterdag een afspraak gemaakt met de dokter in Port Shepstone, mv. Khan, die zat weggestopt in een drukke winkelstraat. Binnen was het verder vrij gezellig want er waren nog 10 wachtenden meer, waarvan 1 een soort van albino-neger was met alleen nog maar 2 voortanden. De overige zulu’s wisten blijkbaar niet dat je een afspraak moest maken voor de dokter, want ik mocht zo voor en was als eerste aan de beurt. Daar wist mv. Khan me te vertellen dat ik tick bite fever (tekenkoorts) had gekregen door een teek die me 2 weken daarvoor te pakken had gehad. Klonk vrij tropisch en geen goed nieuws dus. Heb daarom ook een zware antibioticakuur gekregen, en gaat nu wel stukken beter.

Het vierde weekend was et weekend van de verhuizing. We zijn weer teruggegaan naar PMB en aangezien we toch langs Durban kwamen hebben we daar et weekend doorgebracht. We hadden een hotelletje geboekt aan et strand en konden vanaf de 12e verdieping de complete kustlijn van Durban overzien. Zelfs de baggerboot van dredging international konden we spotten in de haven. We zijn gaan zwemmen bij het strand van de Golden Mile, ergens midden aan de boulevard. Moet zeggen dat ik nog niet eerder zo’n mooi strand gezien had, echt alles erop en eraan en water was extreem helder. Ook heeeel veel surfers hier, en zelfs een paar vrouwtjes die een poging waagden, WOW!. We hebben hier gezwommen en zijn later wat wezen drinken bij Joe Cool’s, et bekendste pub-restaurant van Durban volgens de boekjes.
’s Avonds was et tijd om et uitgaansleven van Durban te gaan verkennen. We hadden ons door een barman in Margate laten vertellen dat club 54 the place to be was dus die moest natuurlijk bezocht worden. Bleek achteraf dat die club niet in Durban lag maar in Pinetown 20 km verderop, we moesten dus nog een eindje kachelen. Achjah we hadden een Indiase taxichauffeur die nog meer van het NL voetbal wist dan wij dus we waren eracheraf gezien zo. Hebben hier verder een donderse avond gehad in zeker weten een goeie tent; denk ook dat ik nog nooit zo’n hoog percentage aan blonde vrouwen bij elkaar heb gezien.

Zondag was zwaar, en waren ook net op tijd kamer uit om niet nog een dag te hoeven betalen. Nog even uitgebreid ontbijt gepakt bij het hotel en zijn toen richting Ushaka Marine World gegaan. Et regende zowaar in Durban, de stad waar het 90% van het jaar mooi weer is. Hebben het waterworld gedeelte maar gelaten voor wat et was en zijn in et aquarium gaan kijken. En zo gek als je het maar kunt bedenken, dat was er ook.. Van megaroggen van 3m2 en onderstebovenkwallen, tot ultra-giftige kikkers van noggeneens 2 cm, echt alles!! En et schijnt ook nog eens dat al deze beesten gewoon kortbij in de Indische Oceaan leven. Na het haaien-voeren door iemand in een doorzichtige kooi zijn we weer doorgegaan en rond 6 uur waren we weer ‘thuis’ in Pietermaritzburg.

Maandag trouwens nog niet terug op et werk of ze kwamen ons al vertellen dat ons geld zo goed als op was. Et bleek dat we het voor elkaar hebben gekregen om er in acht weken bijna tweeduizend euro de man door te draaien aan alleen accommodatie en autokosten. Netjes ofnie dan...hehe, kregen nu alleen wel een klein probleem. De laatste 5 weken van onze stage moeten we namelijk gaan doorbrengen op een andere goedkopere plek... en geloof et ofnie maar we zijn gewoon in het bejaardentehuis gedropt :). Et is dat et tijdelijk is oke, maar begin me al aardig oud te voelen en heb nu na 1 week eigenlijk al wel genoeg rollators gezien :p… Et is ook maar goed dat et EK nu begonnen is, hebben we iig een geldige reden om het café in te gaan. Op dit moment hebben we een mooi groepje van 4 Nederlanders en 2 Amerikanen bij elkaar, (3 collega’s en 1 jongen van de plaatselijke universiteit, timo), dus alleen kijken hoeven we de wedstrijden van Nederland niet. Stuk voor stuk mooi volk dus de stemming zit er hier in Zuid-Afrika ook zeker in.

Afgelopen zaterdag hebben we het eerste gedeelte van de dag in bed vertoefd. Qua tijd was et bij Frankyz namelijk nogal uit de hand gelopen, maar goed we hadden ook wel wat te vieren van de avond daarvoor. Middags wouden we een rugbywedstrijd gaan kijken in PMB van ene Brett die we vrijdags ontmoet hadden. We hebben heel Pietermaritzburg doorgecruised maar niet het goede rugbyveld kunnen vinden(bleek achteraf in Jo’burg te zijn). We hebben nog even de zon opgezocht op de hoogste berg die we konden vinden en hebben nog wat rugby gekeken bij Firkin & Ferret. De nacht hebben we afgesloten bij Crowded House.

Zondag was de dag waar alle Pietermaritzburgers al weken naar uitkeken. De Comrades Marathon werd namelijk gehouden, een hardloopwedstrijd van Durban naar PMB over een afstand van 90 km. Jah idd een ‘zieke’ afstand. We zouden gaan kijken bij het werk maar aangezien we zowat langs de route woonden waren alle wegen afgezet. Het heeft daarom ook wel een uur geduurd voordat we eindelijk bij kantoor waren. De eerste lopers waren inmiddels al wel voorbij maar een collega hebben we wel zien voorbij komen. En ook nog 8000 andere, soms fraai geklede mensen. Bij het werk was alles goed geregeld. Walker had namelijk gezorgd voor een BBQ en een grote lading bier. Et was wel jammer dat de meeste collega’s al vroeg naar huis gingen, maar Tom ik en Jonah (Amerikaanse collega) hebben ons wel de hele dag vermaakt. Jonah had namelijk zijn Mozambiqaanse trommel uit de kast gehaald om de lopers aan te moedigen op een tochwel zulu-achtige manier. Haha, Geweldig en iedereen kon et ook zeer waarderen. Volgend jaar wou die trouwens zelf mee doen in een roze burkha met sigaar op de lip en een bierhelm op. We zullen zien wat het gaat worden ;).


Nou dat was een heel verhaal, maar jullie liggen nu weer helemaal bij. Zelfs tot op de dag van vandaag. Ik heb nog enige foto’s toegevoegd om jullie toch enigszins een beeld te geven van het uitgaansleven hier dus vergeet die zeker niet langs te kijken. Volgende keer zal ik wat meer vertellen over Lesotho waar we vanaf donderdag een paar dagen heen gaan en de 18-daagse vakantie die we in juli gaan doen. De BMW Z3 is iig al gereserveerd en zal in Kaapstad voor ons klaarstaan…

CHEERS!!

Wouter